Solanas Venedik Film Festivali’nde Jüri Özel Ödülü’nü ve Cannes Film Festivali’nde en iyi yönetmen kategorisinde Altın Palmiye Ödülü’nü kazanmıştır. 2004 yılında da Berlin Film Festivalinde Özel Altın Ayı Ödülü’nü almaya hak kazanmıştır.
Solanas, Arjantin sinemasında bir devrim yaşanmasına, sinemanın sosyal bilincini ve politik sesini yükseltmesine neden olan Grupo Cine Liberación’un etkili bir üyesi ve kurucu- sudur ve Peron’un kampanyasında aktif bir şekilde çalışarak destek vermiştir. Octavio Getino ile birlikte “Üçüncü Sinemaya Doğru” manifestosunu yazmıştır. Hollywood ve Avrupa sinemasına karşı olarak Politik Üçüncü Sinema fikri gelişmekte olan ülkelerdeki birçok sinemacıyı etkilemiştir.
1976 yılında Paris’te sürgün hayatı yaşamaya başlamış ve 1983’te Arjantin’e demokrasi gelmesinden sonra memleketine geri dönmüştür. Politik içerikli filmler yapmaya devam etmiş ve Arjantin Başkanı Carlos Menem’e ciddi muhalefet etmiştir. Eleştiri içerikli bir konuşmasından sonra 21 Mayıs 1991’de silahlı saldırıya uğramıştır. Solanas aktif olarak da politika yapmaktadır. 1992’de Buenos Aires’ten Senatör olmuş, 1993’te milletvekili seçilmiş, bir yıl sonra da partisinden istifa etmiş ancak politik kimliği ve yaşamı devam etmiştir. 2007’de de Arjantin Genel Seçimlerinde Sosyalist Parti’den Arjantin Devlet Başkanı adayı olmuştur.